Լուիջի Պրեմացի

Լուիջի Պրեմացի; իտալ.՝ Luigi Premazzi
Ծնվել է	հունվարի 3, 1814
Ծննդավայր	Միլան, Իտալիայի թագավորություն
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 29, 1891 (77 տարեկան)
Մահվան վայր	Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
Քաղաքացիություն	Իտալիայի թագավորություն
Կրթություն	Բրերա գեղարվեստի ակադեմիա
Մասնագիտություն	նկարիչ
Ոճ	օրիենտալիզմ
Ժանր	բնանկար
Պարգևներ
	Luigi Premazzi Վիքիպահեստում

Լուիջի (Լյուդվիգ Օսիպովիչ) Պրեմացի (իտալ.՝ Luigi Premazzi, հունվարի 3, 1814(1814-01-03)^[1]^[2]^[3], Միլան, Իտալիայի թագավորություն - դեկտեմբերի 29, 1891(1891-12-29)^[1]^[2]^[3], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն), իտալական ծագմամբ ռուս ջրանկարիչ, Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայի ջրանկարչության ու հեռանկարչության ակադեմիկոս և պրոֆեսոր։

Պրեմացին եղել է ջրանկարչության առավել բեղմնավոր նկարիչներից մեկը։ Նրա ջրանկարներից շատերը զարդարել են կայսերական ընտանիքի անդամների և անվանի արիստոկրատների ալբոմները։ Նրա ստեղծագործությունները բազմիցս ցուցադրվել են Ռուսաստանի, Վիեննայի, Փարիզի, Լոնդոնի, Միլանի և Կոստանդնուպոլսի տարբեր ցուցահանդեսներում։

Լուիջի Պրեմացին հայտնի է դարձել ոչ միայն որպես ջրանկարիչ, այլ նաև որպես հմուտ մանկավարժ։ Նա մասնավոր շատ դասեր է տվել, դասավանդել է Պավլովսկի ինստիտուտում, Արվեստի ակադեմիայում, Բարոն Շտիգլիցի տեխնիկական նկարչության դպրոցում։ Նրա բազմաթիվ աշակերտներ հետագայում դարձել են հայտնի նկարիչներ։

Կենսագրություն

Լուիջի Պրեմացին ծնվել է 1814 թվականի հունվարին Միլանում։

Ընդունվել է Միլանում Բրերի ակադեմիայում, հեռանկարչություն է սովորել պրոֆեսոր Ջովաննի Միլյարի մոտ։

1834 թվականին տեղափոխվել է Պետերբուրգ։

1848 թվականին Լուիջի Պրեմացին Լյուդվիգ Օսիպովիչ անվան տակ իշխանուհի Իզաբելլա Գագարինայի տանն ընդունվել է որպես նկարչության ուսուցիչ։

1850 թվականին Պետերգոֆում բնօրինակային նկարչության ժամանակ նրան նկատել է այգում զբասնող Նիկոլայ I-ը։ Կայսրը նկարչին պատվիրել է Ալեքսանդրիան և Կրոնշտադտի ամրությունները պատկերող նկարների շարք։ Այդ ժամանակից սկսվել է Պրեմացիի՝ որպես նկարչի վերելքը, և նա դարձել է հանրաճանաչ պալատում և արիստոկրատիայի բարձր շրաջաններում։

1854 թվականին Լյուդվիգ Օսիպովիչ Պրեմացին ընտրվել է ակադեմիկոս, իսկ 1861 թվականին արժանացել հեռանկարային ջրանկարչության պրոֆեսորի կոչման և սկսել է դասավանդել Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիայում։ 1871 թվականից դասավանդել է նաև Շտիգլիցի անվան գեղարվեստաարդյունաբերական ակադեմիայում։

1850 թվականից կայսեր և Ծովային գերատեսչության առաջադրանքով Պրեմացին շատ է ճանապարհորդել՝ լինելով հատկապես Հյուսիսային Մերձսևծովյան շրջանում։ Ղրիմի ու Նիկոլաևի տեսարանների, ծովային գերատեսչության կառույցների, նավաշինարանների և վարչական շրջանների նկարները, որ ստեղծվել են այդ ժամանակ, ընդգրկվել են Նիկոլայ Պավլովիչի գահակալման 25-ամյակին նվիրված ալբոմում։ Պրեմացին փորձել է նկարել նաև նավեր, սակայն դա նրան չի հաջողվել, այդ պատճառով էլ նավերի նկարներն ստեղծվել են կամ ծովային գերատեսչության պրոֆեսիոնալ նկարիչների, կամ էլ նկարիչ-նավաստիների կողմից։

1880 թվականին Պրեմացիի առաջարկով Ռուսաստանում ստեղծվել է Ջրանկարիչների կայսերական միությունը։

Պարգևատրվել է Սուրբ Ստանիսլավի 3-րդ աստիճանի շքանշանով։

Պրեմացին մահացել է Կոստանդնուպոլսում և թաղվել Սանկտ Պետերբուրգի Վիբորգյան հռոմեա-կաթոլիկական գերեզմանատանը։ 1940 թվականին գերեզմանատան լիկվիդացման պատճառով Պրեմացիի աճյունն ու շիրմաքարը^[4] տեղափոխվել է Ալեքսանդր Նևսկու մայրավանքի Տեխվինյան գերեզմանատուն (Արվեստի վարպետների գերեզմանատուն)^[5]։

Պատկերասրահ

Լ. Պրեմացիի աշխատանքներից

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Luigi Premazzi
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Artnet — 1998.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Faceted Application of Subject Terminology
↑ Объект культурного наследия № 7810593170 // Реестр объектов культурного наследия Викигида.
↑ Козлов-Струтинский С.Г. Бывшее Выборгское римско-католическое кладбище в Санкт-Петербурге и церковь во имя Посещения Пресв. Девой Марией св. Елисаветы. // Материалы к истории римско-католического прихода во имя Посещения Пресв. Девой Марией св. Елисаветы и к истории католического кладбища Выборгской стороны в Санкт-Петербурге: Сб. – Гатчина: СЦДБ, 2010. – С. 73.

Գրականություն

Я. Л. О. Премацци // Всемирная иллюстрация : журнал. — 1892. — Т. 47. — № 1200. — С. 67.
С. Н. Кондаков Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764-1914. — Спб.: Товарищество Р. Голике и А. Вильборг, 1915. — Т. 2 (Часть биографическая). — С. 160. — 459 с.
Ф. И. Булгаков Наши художники (Живописцы, скульпторы, мозаичисты, граверы и медальеры) на академических выставках последнего 25-летия. Биографии, портреты художников и снимки с их произведений. — СПб.: Типография А. С. Суворина, 1890. — Т. 2. — С. 111—112. — 298 с.

Արտաքին հղումներ

Юрий Крючков (28 мая 2009). «Николаев на акварелях Луиджи Премацци». Вечерний Николаев. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2009 թ․ մայիսի 31-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լուիջի Պրեմացի» հոդվածին։

[_723cc301bfbfb316-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Luigi Premazzi

[_f52fb0b29b0afe3b-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Artnet — 1998.

[_85361f080ae5363a-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Faceted Application of Subject Terminology

[4] Объект культурного наследия № 7810593170 // Реестр объектов культурного наследия Викигида.

[5] Козлов-Струтинский С.Г. Бывшее Выборгское римско-католическое кладбище в Санкт-Петербурге и церковь во имя Посещения Пресв. Девой Марией св. Елисаветы. // Материалы к истории римско-католического прихода во имя Посещения Пресв. Девой Марией св. Елисаветы и к истории католического кладбища Выборгской стороны в Санкт-Петербурге: Сб. – Гатчина: СЦДБ, 2010. – С. 73.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]